Thursday, January 4, 2007

ترنم موزون حزن

دلم گرفته،
دلم عجیب گرفته است.
و هیچ چیز،
نه این دقایق خوشبو، که روی شاخه نارنج می شود خاموش،
نه این صداقت حرفی که در سکوت میان دو برگ این گل شب بوست،
نه، هیچ چیز مرا از هجوم خالی اطراف
نمی رهاند.
و فکر می کنم
که این ترنم موزون حزن تا به ابد
شنیده خواهد شد.
سهراب سپهری

4 comments:

Anonymous said...

سلام.يك عكس ساده و زيبا از منظره اي زيبا.راستي محلش كجاست؟

Neda said...

اینجا شالیزارهای فریدونکنار است که در فصل بارندگی شبیه دریاچه شده!

Anonymous said...

سلام.
شعری زیبا و عکسی زیباتر.
ممنون.

جغد said...

خداییش حالم جا اومد. شعر و عکس. ایول. چه عجب. کاش می رفتم شمال. کاش شمال بودم. کاش . کاش. کاش